На рынку вонкавай рэкламы - круглая дата. Рэкламнай групе «Пасоўванне» стукне дваццаць гадоў. Калі можна было вярнуцца ў мінулае і зайсці ў майстэрню ў 1995 годзе.
Тады можна было спытаць: «Хлопцаў, а вы ведаеце, што будуць у вас амерыканскія фрэзер ды італьянскія лістагіб і пастаўкі прадукцыі па краіне». Яны б у гэта паверылі?
У тыя гады не тое, што гнуткавых прэс з Італіі, тады мала, што ўвогуле было. На світанку рынку працавалі ножовкой, дрылём, ДВП і сафітамі. У бізнэс прыходзілі з заводаў. Два дырэктара - Аляксей холадна і Сяргей Белавусаў пасля заканчэння палітэха працавалі на «Трансмаш», адтуль і рушылі развіваць новую справу.
Рынак - вытворчасць - міф
- У 90-х было два пункты гледжання на шыльды: бізнесу і Худфонда. Бізнес імкнуўся хутка што-небудзь павесіць, каб заўважылі. Худфонд стараўся рабіць шыльды пісьменна. Але кліенты сталі больш звяртацца ў агенцтва, якія былі заточаныя пад надворку. Гісторыю рынка можна прасачыць па развіцці вытворчай базы: першы этап - ДВП, ацынкоўка, плотэры; другі - абсталяванне фрэзерным, фармовачныя і друкаваным абсталяваннем, праца з пластыкам, буйнафарматныя малюнак, неон, аб'ёмныя літары. Трэці - з'яўленне кампазіта, святлодыёдаў, - успамінае Аляксей.
«Пасоўванне» на працягу двадцатилетки ішло ў авангардзе рынку, і яшчэ ў 2003 годзе укладзе ў зямлю, будынак і станкі. Гэта дазволіла выйсці і замацуецца на рынку рэкламнага абсталявання для АЗС і сёння дэ-факта стаць федэральнай кампаніяй.
- Наша кірунак «Гарадская рэклама" ўлетку-ўвосень чакае сур'ёзны переформат, тут трэба новае дыханне. На гэтым рынку вельмі жорсткая канкурэнцыя і мы непаваротлівыя. Да таго ж у нас пазіцыя не рабіць нізкая якасць. І калі кажуць, што «Пасоўванне» самая дарагая кампанія ў горадзе - гэта вялікі міф. Мы часта аналізуем кошт у калегаў да ніта, да гайкі, атрымліваюцца аднолькавыя кошты.
Дыназаўры і стабільнасць
- Сяргей, якія яшчэ ёсць міфы аб "прасоўвання"? - размова павольна перацякае ў кабінет начальніка вытворчасці Сяргея Белавусава.
- Напэўна, кажуць, што два старажытных дыназаўра кіруюць, якога яны там разумнага і геніяльнага могуць прыдумаць, ім бы Т-34 рабіць, - смяецца Сяргей. - Наогул, за 20 гадоў адчувальна памяняліся маштабы: было 5 чалавек, цяпер 120. З іх мне падпарадкоўваецца чалавек 80. І колькі я зь людзьмі працую і ўвесь час як у першы раз! Здаецца, ужо ўсё ведаеш, але нейкія новыя выкрутасы трапляюцца. Спраўляюся гнуткай палітыкай бізуна і перніка. Планёркі не люблю, кірую актыўна: прайшоў па цэху, паставіў задачы, пракантраляваў іх выкананне, калі трэба - падказаў.
У нас ёсць свая асаблівасць, тут усё дакладна як на заводзе: прыйшоў, прахадная, адпрацаваў 8 гадзін, сышоў. Гэта адрозніваецца ад большасці агенцтваў, дзе графік як у аддзелачнікаў: сёння хачу - працую, заўтра настрою няма - не працую. Але ёсць маса людзей, каму важней стабільнасць. Харчаванне, адзенне, зарплата - гарантавана, сацыяльнай сферы ўдзяляем увагу - дзяцей віншуем. У нас дзяцей у фірме: - Во! Недзе чалавек 60 дзетак. Калі пра дэмаграфічны рост кажуць, я разумею, што гэта заслуга і нашай фірмы. Калі працуючы ў нас, людзі нараджаюць, значыць, яны адчуваюць стабільнасць. Стабільнасць - прыкмета майстэрства, - заканчвае сваю думку Сяргей і вядзе паказваць цэха.
Стабільны майстар Аляксей
Міні-завод «Прасоўвання» не на жарт разросся: фрэзера, станок плазменнай рэзкі, гнуткавыя прэсы, фарбавальныя камеры, вакуумная фармоўка. Знаёмімся з брыгадзірам Аляксеем Ганауэром, ён і ўвасабляе сабой тэзіс Белавусава аб стабільнай працы - у кампаніі за 15 гадоў. Яго функцыянал - стварэнне прататыпаў аб'ектаў шыльдаў і абсталявання АЗС.
- Я прайшоў усе этапы вытворчай ланцужкі, і цяпер кантралюю выкананне тэхналогій. Пры зборцы дэталяў могуць паўстаць нестыкоўкі - правяраю, змяняю, каб у выніку выйшла ідэальна. Тэхнічны аддзел робіць тэарэтычную працу, а я практычную. Шукаць шляхі паляпшэння, аптымізацыі канструктыву і вытворчага працэсу мне падабаецца. І яшчэ прыемна бачыць, як чалавек прафесійна расце.
Менеджэр Алёна - «Шаравая маланка»
Гісторыя Алёны Марчанка - прыклад выбуховага прафесійнага росту. «Шаравая маланка» - так Алену называюць па-добраму, тлумачачы, што супрацьстаяць ёй не можа ніхто. Гуманітарый па складзе розуму, эканаміст па адукацыі яна прыехала ў Барнаул з Казахстана. Працу знайсці было складана, прайшла кучу гутарак, толькі ў «Пасоўванне» ўзялі, навучылі, вызначылі ў гарадскую праграму, перавялі мэнэджэрам кірунак АЗС, калі высветлілася, што Алёна сечёт ў тэхнічных дэталях. У кампаніі ўжо пяць гадоў і пытанне «Жанчына і АЗС» - краевугольны камень у яе працы.
- Часта мужчыны, ўласнікі станцый або кіраўнікі, скептычна ставяцца, калі чуюць у трубцы жаночы голас. Бывалі выпадкі, калі кажуць: «Дзяўчына, не трэба мне тут. Мужчыну мне дайце ». Але калі з'яўляецца шанец гэтага таварыша сваімі ведамі пакласці на лапаткі - усё. Чалавек разумее, што можа давяраць табе як прафесіяналу.
«Хачу нешта, але каб гэта было прыгожа»
- Усё што з кантиками гэта да мяне, - жартам сустракае кіраўнік кірунку «Гарадская рэклама» Сяргей Серкутьев. Ён адказвае за працу менеджэраў, якія займаюцца шыльдамі, дахавымі ўстаноўкамі, стэла - усім тым з-за чаго цяпер ламаюцца дзіды.
- Раней кліенты прасілі зрабіць шыльду пабольш і багацей. Але свет змяняецца. Зараз трэба ўпісваць яе ў архітэктуру будынка, і мы стараемся гэта растлумачыць. Калі атрымліваецца, калі няма. Заказчыкі прыходзяць ці з канкрэтным прапановай, ці з ідэяй і кажуць: «Я хачу нешта, але каб гэта было прыгожа».
Пошукі «чагосьці прыгожага» - вечны пытанне вонкавай рэкламы. Магчыма, у бліжэйшы час здарыцца прарыў, з'явяцца пашпарты будынкаў і працаваць стане больш зразумела. А пакуль Сяргей заняты навучаннем стажёр Аліны, якую прынялі пасля 3 курса сувязяў з грамадскасцю і рэкламы АлтГУ. На пытанне, як занесла ў вонкавую рэкламу, Аліна адказвае: «Спачатку Аляксея Вітальевіча паслухала ў нас ва ўніверсітэце, зразумела, што кампанія мае вялікія вытворчыя магутнасці, паглядзела сайт, выглядае самавіта і сур'ёзна. Потым убачыла вакансію мэнэджара па збыце, цяпер стажыруюцца ».
Так што рэкламная група «Пасоўванне» сустракае сваю дваццатку бодрячком: з вопытнымі супрацоўнікамі і маладымі стажорамі. І розныя міфы пра дыназаўраў - гэта не пра іх. Дарэчы, прасілі перадаць, што шукаюць новага кіраўніка аддзела дызайну. Вельмі трэба.
Аўтар - Лада Шевкунова
Фота - Аляксей мартышчынай
Яны б у гэта паверылі?
